Genieten als een malle
Door: Karin
Blijf op de hoogte en volg Karin
24 Februari 2016 | Australië, Cottesloe
Hello everybody,
Hier weer een berichtje vanuit het nog altijd zon overgoten prachtige Perth. Dat zonovergoten is een beetje overdreven. Afgelopen dagen is het weer een beetje frisser, lees 24 á 25 graden. Zo’n 10 tot 15 graden lager dan op andere dagen en om die reden, hoewel ik het bijna niet durf te typen, heb ik zowaar alweer de lange broek met een trui aangehad. Niets meer gewend.. zie ik jullie al denken .
Terwijl ik dit aan het typen ben, ben ik ook druk bezig met het doen van zaken. Holden staat sinds 2 weken op 2 internet sites en hierdoor kom ik met allerlei bijzondere mensen in contact. Een auto particulier verkopen valt mij dan ook nog niet mee. Geregeld telefoon of een berichtje op de meest bijzondere tijdstippen, vaak midden in de nacht. Afspraken gemaakt om te komen kijken waarbij er vervolgens niemand op komt dagen en iemand die wel heel graag mijn bankgegevens wilde hebben. Deze beste man die een auto zocht voor zijn zoon die als top-of-his-class was geslaagd voor een of andere opleiding deed er zelfs nog $300 bij de vraagprijs op. Leek mij niet helemaal zuivere koffie, gelukkig lukt het mij tot nu toe aardig mijn gezonde verstand hierbij te gebruiken al blijft het niet een heel prettig idee dat ik mijn adres moet geven aan dit ‘vrumde volk’ en dat ze mijn telefoon nummer hebben, maar goed. Ik geef mezelf tot 7 maart om hem te verkopen, meer tijd heb ik eigenlijk ook niet want dan moet ik uit dit huis en is het wel zo netjes als ik ook de oprijlaan weer leeg achterlaat. Mocht ik er echt niemand voor vinden dan laat ik hem ophalen voor de schroot. Dit hoop ik toch stiekem niet want dan zou dit hele auto gebeuren wel een heel duur grapje zijn geweest. Dan waarschuw ik jullie alvast dat ik terug in NL met enige regelmaat mezelf her en der uit zal nodigen om een hapje mee te kunnen eten, hihi. Keep you posted!
Zoals net geschreven komen de eigenaars van dit prachtige huis terug op 7 maart. Dit betekend dus dat ik elders weer een plekje moet weten te vinden en dat is al gelukt! Per 5 maart kan ik in het huis van de buren. Dit zijn Nederlandse vrienden van Bas en Maria waar ik geregeld op pas. Echt super fijn dat ik in hun huis mag tot 21 maart. Dus zit nog een paar weekjes vlakbij het strand.. heerlijk! Zij hebben ook een heerlijke tuin met behoorlijk minder begroeiing. Hoewel ik erg op mijn huidige huis gesteld ben geraakt heb ik wel voor gekozen (ook voor mijn eigen gezondheid ) om per 5 maart al een deurtje op te schuiven. Dit om verschillende redenen; omdat ik de eerste redback-spin heb gesignaleerd in de tuin, deze is niet dodelijk maar wel behoorlijk giftig, ook vrees ik dat ik schorpioentjes rond heb lopen IN huis, ik heb er inmiddels 3 van het leven beroofd. 1 was zelfs zo brutaal om over mij heen te lopen terwijl ik sliep!!!!!! En als klap op de vuurpijl lag er onlangs een dode rat bij de voordeur. Waarschijnlijk gebeten door iets wat giftig was. Ondanks mijn interesse in hoe hij om het leven is gekomen heb ik een autopsie toch maar achterwege gelaten. O,ja en gisteravond zag ik nog een baby gekko op het plafond in de slaapkamer. Inmiddels is hij weg en probeer ik er maar niet teveel bij na te denken. Bijkomend voordeel is dat ik de huis-tuin- en keuken spin wel meer ben gaan waarderen. Maar ik blijf super blij met dit huis, het is ondanks alle diertjes wel heerlijk om een eigen plekkie te hebben waar ik kan doen en laten wat ik wil. En ook echt super lief van de mensen die hier wonen om mij op hun huis en tuin te laten passen terwijl ik ze nog nooit heb ontmoet. Het is een zeer karakteristiek huis en ben wel benieuwd geworden naar de bewoners ervan.
En wat heb ik zoal gedaan de afgelopen weken, niet eens zo heel bijzonder veel moet ik in alle eerlijkheid bekennen maar dat is juist ook wel weer zo lekker. Beetje naar het strand, ergens koffietje drinken, beetje oppassen, lekker wandelen, ff de stad in, ff naar een festival, beetje sproten, beeetje lezen, ff gezellig eten bij Bas en Maria. Zo ziet mijn leven er zo’n beetje uit.
Omdat ik natuurlijk wel iets van de hele omgeving van Perth gezien moet hebben ben ik nog wel 4 dagen met een georganiseerde tour mee geweest richting het zuiden, naar Margaret River. Een omgeving die bekend staat om zijn wijngaarden, prachtige stranden en bossen. De tour was redelijk aan de prijs maar dan zat ook bijna alles daarbij in. Ik had dan ook niet verwacht dat er veel backpackers mee zouden gaan, en die verwachting leek te kloppen. We hadden een groep van 19 personen waarvan de gemiddelde leeftijd zeker wel 65 plus was. Des al niettemin heb ik mij prima vermaakt. Allerlei nationaliteiten waren er vertegenwoordigd en met grootse bewondering de echtparen aanschouwd voor wie leeftijd blijkbaar geen enkele reden is dergelijke tour (wat fysiek toch wel wat van je vraagt) niet te ondernemen. Een nog groter respect heb ik voor die vrouwen van 70+ die alleen reizen. Vorig jaar was me het al opgevallen dat je nagenoeg nooit oudere alleenstaande mannen dergelijk avontuur ziet maken. Ik vind die vrouwen echt tof! Zeker als ze ook nog eens zinnen maken met de woorden als I-pad, downloaden, uploaden, mailen, Wifi. Echt stoer!
Maar ik dwaal af…. Alles op de hele tour was goed geregeld, we hebben veel kilometers afgelegd en het deed mij weer enorm terug denken aan het rondreizen van vorig jaar. Ik blijf er van houden, iemand die je zegt wat je moet zien, wanneer je uit moet stappen en wanneer je weer in moet stappen, waar we gaan eten en waar we gaan slapen. Het enige wat ik moest doen is gewoon goed luisteren en genieten als een malle. Gezien ik daar heel goed in ben geworden heb ik echt heerlijke dagen gehad. Ik heb gezien waar de Southern Ocean de Indian Ocean ontmoet, ik ben op de plek geweest vanwaar jonge soldaten ten tijde van de 2e wereldoorlog op de boot stapten niet wetende wat hen te wachten stond, ik heb op gelijke hoogte geweest met prachtige boomtoppen, ik ben op kreeftjesjacht geweest met 3 anderen van de groep die het wel volhielden tot na 21.00 . Was voor mij ook wel ff weer pittig hoor maar als jongste van de groep wil je je toch niet laten kennen!
Afijn, het was prachtig. Een leuke onderbreking en hierdoor nog meer zin gekregen in de rondreis met Paula. Afgelopen tijd via mail en telefoon contact gehad met Paula en een reisorganisatie en we hebben volgens mij een prachtige reis voor de boeg.
Mijn aftelkalender laat mij zien dat ik nog 38 dagen in Perth heb. Er zijn nog wel een aantal dingen die ik wil doen hier. Deze zal ik met jullie delen zodat heb niet alleen bij willen blijft. Als ik zeg dat ik iets ga doen dan doe ik het namelijk normaliter ook wel.
De dingen die ik nog graag wil doen zijn: zeevissen, rooftopcinema, meedoen met hardloopwedstrijd en naar de Titanic Exibition. Volgende keer hierover ongetwijfeld meer.
Het is toch alweer een heel verhaal geworden, hopelijk voor jullie weer leuk om te lezen. Ik heb maar een klein ideetje wie dit zoal leest. Schroom niet om een reactie achter te laten, dit vind ik altijd super leuk!!
Tot snel weer,
Liefs Karin
Hier weer een berichtje vanuit het nog altijd zon overgoten prachtige Perth. Dat zonovergoten is een beetje overdreven. Afgelopen dagen is het weer een beetje frisser, lees 24 á 25 graden. Zo’n 10 tot 15 graden lager dan op andere dagen en om die reden, hoewel ik het bijna niet durf te typen, heb ik zowaar alweer de lange broek met een trui aangehad. Niets meer gewend.. zie ik jullie al denken .
Terwijl ik dit aan het typen ben, ben ik ook druk bezig met het doen van zaken. Holden staat sinds 2 weken op 2 internet sites en hierdoor kom ik met allerlei bijzondere mensen in contact. Een auto particulier verkopen valt mij dan ook nog niet mee. Geregeld telefoon of een berichtje op de meest bijzondere tijdstippen, vaak midden in de nacht. Afspraken gemaakt om te komen kijken waarbij er vervolgens niemand op komt dagen en iemand die wel heel graag mijn bankgegevens wilde hebben. Deze beste man die een auto zocht voor zijn zoon die als top-of-his-class was geslaagd voor een of andere opleiding deed er zelfs nog $300 bij de vraagprijs op. Leek mij niet helemaal zuivere koffie, gelukkig lukt het mij tot nu toe aardig mijn gezonde verstand hierbij te gebruiken al blijft het niet een heel prettig idee dat ik mijn adres moet geven aan dit ‘vrumde volk’ en dat ze mijn telefoon nummer hebben, maar goed. Ik geef mezelf tot 7 maart om hem te verkopen, meer tijd heb ik eigenlijk ook niet want dan moet ik uit dit huis en is het wel zo netjes als ik ook de oprijlaan weer leeg achterlaat. Mocht ik er echt niemand voor vinden dan laat ik hem ophalen voor de schroot. Dit hoop ik toch stiekem niet want dan zou dit hele auto gebeuren wel een heel duur grapje zijn geweest. Dan waarschuw ik jullie alvast dat ik terug in NL met enige regelmaat mezelf her en der uit zal nodigen om een hapje mee te kunnen eten, hihi. Keep you posted!
Zoals net geschreven komen de eigenaars van dit prachtige huis terug op 7 maart. Dit betekend dus dat ik elders weer een plekje moet weten te vinden en dat is al gelukt! Per 5 maart kan ik in het huis van de buren. Dit zijn Nederlandse vrienden van Bas en Maria waar ik geregeld op pas. Echt super fijn dat ik in hun huis mag tot 21 maart. Dus zit nog een paar weekjes vlakbij het strand.. heerlijk! Zij hebben ook een heerlijke tuin met behoorlijk minder begroeiing. Hoewel ik erg op mijn huidige huis gesteld ben geraakt heb ik wel voor gekozen (ook voor mijn eigen gezondheid ) om per 5 maart al een deurtje op te schuiven. Dit om verschillende redenen; omdat ik de eerste redback-spin heb gesignaleerd in de tuin, deze is niet dodelijk maar wel behoorlijk giftig, ook vrees ik dat ik schorpioentjes rond heb lopen IN huis, ik heb er inmiddels 3 van het leven beroofd. 1 was zelfs zo brutaal om over mij heen te lopen terwijl ik sliep!!!!!! En als klap op de vuurpijl lag er onlangs een dode rat bij de voordeur. Waarschijnlijk gebeten door iets wat giftig was. Ondanks mijn interesse in hoe hij om het leven is gekomen heb ik een autopsie toch maar achterwege gelaten. O,ja en gisteravond zag ik nog een baby gekko op het plafond in de slaapkamer. Inmiddels is hij weg en probeer ik er maar niet teveel bij na te denken. Bijkomend voordeel is dat ik de huis-tuin- en keuken spin wel meer ben gaan waarderen. Maar ik blijf super blij met dit huis, het is ondanks alle diertjes wel heerlijk om een eigen plekkie te hebben waar ik kan doen en laten wat ik wil. En ook echt super lief van de mensen die hier wonen om mij op hun huis en tuin te laten passen terwijl ik ze nog nooit heb ontmoet. Het is een zeer karakteristiek huis en ben wel benieuwd geworden naar de bewoners ervan.
En wat heb ik zoal gedaan de afgelopen weken, niet eens zo heel bijzonder veel moet ik in alle eerlijkheid bekennen maar dat is juist ook wel weer zo lekker. Beetje naar het strand, ergens koffietje drinken, beetje oppassen, lekker wandelen, ff de stad in, ff naar een festival, beetje sproten, beeetje lezen, ff gezellig eten bij Bas en Maria. Zo ziet mijn leven er zo’n beetje uit.
Omdat ik natuurlijk wel iets van de hele omgeving van Perth gezien moet hebben ben ik nog wel 4 dagen met een georganiseerde tour mee geweest richting het zuiden, naar Margaret River. Een omgeving die bekend staat om zijn wijngaarden, prachtige stranden en bossen. De tour was redelijk aan de prijs maar dan zat ook bijna alles daarbij in. Ik had dan ook niet verwacht dat er veel backpackers mee zouden gaan, en die verwachting leek te kloppen. We hadden een groep van 19 personen waarvan de gemiddelde leeftijd zeker wel 65 plus was. Des al niettemin heb ik mij prima vermaakt. Allerlei nationaliteiten waren er vertegenwoordigd en met grootse bewondering de echtparen aanschouwd voor wie leeftijd blijkbaar geen enkele reden is dergelijke tour (wat fysiek toch wel wat van je vraagt) niet te ondernemen. Een nog groter respect heb ik voor die vrouwen van 70+ die alleen reizen. Vorig jaar was me het al opgevallen dat je nagenoeg nooit oudere alleenstaande mannen dergelijk avontuur ziet maken. Ik vind die vrouwen echt tof! Zeker als ze ook nog eens zinnen maken met de woorden als I-pad, downloaden, uploaden, mailen, Wifi. Echt stoer!
Maar ik dwaal af…. Alles op de hele tour was goed geregeld, we hebben veel kilometers afgelegd en het deed mij weer enorm terug denken aan het rondreizen van vorig jaar. Ik blijf er van houden, iemand die je zegt wat je moet zien, wanneer je uit moet stappen en wanneer je weer in moet stappen, waar we gaan eten en waar we gaan slapen. Het enige wat ik moest doen is gewoon goed luisteren en genieten als een malle. Gezien ik daar heel goed in ben geworden heb ik echt heerlijke dagen gehad. Ik heb gezien waar de Southern Ocean de Indian Ocean ontmoet, ik ben op de plek geweest vanwaar jonge soldaten ten tijde van de 2e wereldoorlog op de boot stapten niet wetende wat hen te wachten stond, ik heb op gelijke hoogte geweest met prachtige boomtoppen, ik ben op kreeftjesjacht geweest met 3 anderen van de groep die het wel volhielden tot na 21.00 . Was voor mij ook wel ff weer pittig hoor maar als jongste van de groep wil je je toch niet laten kennen!
Afijn, het was prachtig. Een leuke onderbreking en hierdoor nog meer zin gekregen in de rondreis met Paula. Afgelopen tijd via mail en telefoon contact gehad met Paula en een reisorganisatie en we hebben volgens mij een prachtige reis voor de boeg.
Mijn aftelkalender laat mij zien dat ik nog 38 dagen in Perth heb. Er zijn nog wel een aantal dingen die ik wil doen hier. Deze zal ik met jullie delen zodat heb niet alleen bij willen blijft. Als ik zeg dat ik iets ga doen dan doe ik het namelijk normaliter ook wel.
De dingen die ik nog graag wil doen zijn: zeevissen, rooftopcinema, meedoen met hardloopwedstrijd en naar de Titanic Exibition. Volgende keer hierover ongetwijfeld meer.
Het is toch alweer een heel verhaal geworden, hopelijk voor jullie weer leuk om te lezen. Ik heb maar een klein ideetje wie dit zoal leest. Schroom niet om een reactie achter te laten, dit vind ik altijd super leuk!!
Tot snel weer,
Liefs Karin
-
24 Februari 2016 - 10:02
Pa En Ma:
Joh volgens mij de eerste. Moet maar even onder werktijd. Mooi dat je genoten hebt van de tour. Maar jammer dat de holden nog in de weg staat. Komt vast wel goed. Vreemde dieren wij hebben er bijna niets van gemerkt maar maakt het wel weer spannend. Alles gaat hier weer in de normale modus. Went och ook wel weer snel. We kijken uit naar de komst van tut 2.0 alles is klaar daaro.
Groeten maar weer en 23 april komt toch snel naarderbij.
Hou je haaks je bent goed bezig trots op je.
XX Pa en Ma -
24 Februari 2016 - 14:57
Roelof:
Hoi, omdat je graag wil weten wie je verhaaltje leest. ik dus. Veel succes met de verkoop van de auto. Veel plezier nog, ook op Java en Bali. Het eten zal je bevallen daar. -
24 Februari 2016 - 19:35
Ina:
Lieve Karin,
We zijn toch gewend aan het feit dat je altijd overal mee wilt eten? Whats new? Je bent welkom hoor -
25 Februari 2016 - 10:22
Marleen:
Ik heb je verhaal ook weer gelezen! Vind het altijd leuk om zo een klein beetje jou reis ook mee te beleven. Wat heb je daar een heerlijke tijd. Lekker genieten, relaxen en leuke dingen doen. -
26 Februari 2016 - 21:37
Sander, Hilda En Lucas:
Hoi Karin,
Auto's en Karin blijven niet goed samengaan.... Hopelijk duikt er nog iemand op om Holden over te nemen...
Wel lekker dat het inmiddels wat koeler is qua temperatuur, misschien duiken hierdoor alle diertjes opeens op..
Groeten vanaf de Dorpsstraat! -
29 Februari 2016 - 13:02
PeLiEs:
We lezen je verhalen altijd met erg veel plezier.
Hopelijk raak je Holden nog kwijt voor een mooie prijs..
Al met al leef je dus in een soort van dierentuin, spannend hoor!
23 april mag je best blijven eten, voorkeur?
Heel veel plezier nog en tot horens/lezens. -
02 Maart 2016 - 12:53
Gerda:
Leuk al die beestjes. In Indonesië hebben ze ook veel gekko's en kakkerlakken en vast ook nog wel andere beestjes. Alvast veel plezier. -
04 Maart 2016 - 21:59
Janna:
Wat kan je toch goed en beeldend schrijven! Helaas ging het deze keer ook over de beestjes die Australië rijk is... iehhhhh ;-)
Ga vooral door met genieten en laat je niet bijten! -
08 Maart 2016 - 19:48
Paula:
Wat weer een onderhoudend verhaal Karin!
En pas op voor die giftige beesten, Ik wil je namelijk wel graag 3 april ontmoeten in Jakarta en daarna samen weer gezond naar NL waar je lieve ouders jou weer in hun armen kunnen sluiten, snik..
Veel plezier nog met je heavy life down under! -
11 Maart 2016 - 11:25
Melinda:
Super om te lezen dat je zo aan het genieten bent!
Vanaf 3 april dus toch ook nog rondreizen met Paula, wat leuk!!
Geniet nog van je dagen in Perth! Heb je ook al een mooie aftelkalender voor wanneer je weer naar NL gaat ?? Of mis je NL niet zo ;-)?
Liefs Xx!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
