De cirkel is rond

Okey dan, een laatste blog vanuit Melbourne deze keer. Al een beetje op tijd maar weet nu al dat ik er morgen niet aan toe kom..

Jeetje mineetje wat kan ik terug kijken op een fantastisch avontuur! Ik heb op een geweldige manier kennis mogen maken met het gigantische Australië, super veel heb ik in korte tijd van dit land mogen zien en dat ook nog een samen met een top ‘wijf’. 1 specifiek hoogtepunt kan ik zo niet noemen, alles was op zijn eigen manier prachtig. Van de prachtige uitgestrekte natuur tot de drukte van een miljoenenstad als Melbourne of Sydney. Deze afwisseling was leuk. De 10 dagen bij Maria, Bas en Mirthe heb ik al zeer dierbaar en bijzonder ervaren. De vriendschap was, ondanks de afstand, al top maar dit was zeker een verrijking .

Maar even terug naar de dagen die onlangs geweest zijn.. Ik was gebleven in Adelaide,wat overigens als compleet in kerststemming is, het was een gezellige stad met weer super publieke voorzieningen, zo rijdt er een gratis bus en is er gratis WI-FI in het centrum, zeer handig omdat we in ons hotel geen internet hadden. En ook een prachtige botanische tuin waar we heerlijk hebben rondgewandeld en hebben kunnen genieten van de flora en fauna. We zijn er zowaar een beetje tot rust gekomen. We bleven ook nog eens 4 nachten in hetzelfde hotel, dit was voor het eerst. Om niet te uitgerust te raken hebben we nog een dagtrip gedaan naar Kangoeroe Island. Na heel wat reken en denk werk ging de wekker op de afgesproken tijd van 5.00 uur af.

Kangoeroe eiland is met zijn 4350 km2 het op twee na grootste eiland van Australië. Zoals de naam al doet vermoeden komen er veel kangoeroes voor op het eiland, zo’n 50.000. Ook nog eens zo’n 100.000 walibi’s en nog eens zo’n 15.000 koala’s (pin me niet vast aan die cijfers , heb ze niet geteld). Ook staat het eiland bekend om de Australische zeeleeuw, dit is een bijzondere soort omdat ze altijd weer naar dit eiland terug keren. Omdat hun huid ze niet warm houd als ze in het water niet bewegen slapen ze niet in de zee. Ze komen naar de zogeheten Seal Bay om daar uit te rusten, en dat hebben wij gezien. Honderden zeeleeuwen lagen daar heerlijk te luieren. Erg leuk om van zo dicht bij te zien. De rest van de dag hebben we verschillende stops gemaakt. Zo hebben we de ‘remarkerble Rocks’ gezien, giga rotsen die daar inderdaad zeer opmerkelijk liggen. Door het water en de wind zo gevormd. Ook nog een prachtige ‘arch’ bewonderd en daar mooie foto’s kunnen schieten. Ook heel bijzonder was het lopen tussen de eucalyptus bomen en daar koala’s te spotten. Nou ja, Paula dan…. Ik ben beter in de kangoeroe. Rond 23.00 kwamen we moe maar voldaan weer terug naar ons hotel, weer een prachtige en unieke ervaring in de pocket!

De dag erop, donderdag, heerlijk wezen relaxen. FF wasje gedraaid, werken aan ons kleurtje en verder niet iets gedaan waarover schrijven waard is. De vrijdag hebben we in zijn geheel besteed aan reizen, en wel op een voor ons nieuwe manier. De Greyhound rijdt niet tussen Adelaide en Melbourne en zodoende dus geen optie. Vliegen had gekund maar hadden we beiden niet echt oren naar. De trein hadden we nog niet gehad en zo stonden we vrijdagmorgen met onze bagage bij de ‘Overland’. Weer een super goede keus, bleek al direct. Ruime stoelen met me toch een beenruimte Als je het al zou willen, zou het je niet lukken de benen in de nek te leggen van je voorganger. Heerlijke reis was dit, weer heerlijk naar buiten kunnen kijken, beetje kletsen met wat locals, wat eten, lezen, muziek luisteren. De tijd ging nog met 30 minuten vooruit en zo waren we voor ons gevoel super vlot in Melbourne. We hadden een prima hotel in het centrum van de stad en hierdoor alles prima te belopen.

Melbourne doet in vergelijking met Adelaide veel groter en drukker aan, op zich niet opmerkelijk als je je bedenkt dat er 3,3 miljoen mensen meer wonen. En toch ook deze stad als zeer prettig ervaren. Er rijdt een gratis tram, voor $5 kun je met een bus de hele stad door en werkelijk om de 3 meter, waar je ook komt een winkel, café of restaurantje. Paula en ik hebben besloten de Great Ocean Road niet meer zelf te gaan rijden wat in eerste instantie wel de bedoeling was. Het doen van dagtripjes is ons zeer goed bevallen, het is ook steeds super goed georganiseerd. Zo zie je alles wat je moet zien door alleen naar de kudde te volgen. Voor ons ideaal want we merken beiden dat het allemaal wel erg veel is wat we hebben gedaan en gezien. Enige vorm van verzadiging begint toe te treden en dus gaan wij niet meer moeilijk doen.

Afgelopen zaterdag liepen we tegen het ‘Her Masjesty Theatre’ aan. Een gigantisch theater met 1700 zitplaatsen waar op dit moment de musical ‘Les Miserables’ speelt. Mijn hartje begon al een beetje sneller te kloppen en zou hier heel graag heen gaan de volgende dag. Toen wij uit een betrouwbare bron er achter kwamen dat ze 2 uur vóór de voorstelling de onverkochte kaartjes voor weinig verkochten grepen wij onze kans.. En zo zaten wij, keurig opgedirkt, voor een spreekwoordelijke stuiver op de tweede rang. Deze musical hadden we beiden nog nooit gezien, de muziek kende ik al wel een beetje en ruim drie uur hebben we genoten van dit adembenemende spektakel. Echt geweldig en onvergetelijk om dit mee te mogen maken!

Afgelopen maandag hebben we een dagtripje gedaan naar de Sovereigh Hills in Ballarat, zo’n 100 km buiten Melbourne. Daar is in 1851 goud gevonden waarna er een ware goldrush heeft plaatsgevonden. Ze hebben het dorpje wat toen als een wortel uit de grond is geschoten nagemaakt en zodoende hebben we ons en dag gewaand in de jaren 1850. Uiteraard zelf ook nog even gezocht naar goud, dit ook gevonden maar het bleek niet genoeg om ons verblijf hier te kunnen verlengen, we komen dus gewoon naar huis donderdag.

Morgen, onze voorlaatste dag, staat de Great Ocean Road op het programma. Een pittig dagje zal ook dit weer gaan worden, in 12 uur zullen we de gehele 300 km tellende mooiste snelweg van Australië gaan berijden. Uiteraard zal er een aantal keren gestopt worden om onder andere de twaalf apostelen in real life te aanschouwen.
En dan pakken we donderdag voor een laatste keer onze spullen en vliegen Paula en ik afzonderlijk van elkaar terug richting Europa. Dan nemen we afscheid van elkaar, en zullen we elkaar vreemd genoeg de week erop weer op het werk zien. Dat je elkaar op dergelijke reis goed leert kennen is een feit. 5 weken lang, 24 uur per dag.. respect voor Paula, hihi. Maar stiekem denk ik dat we elkaar nog zullen missen.. snel maar weer afspreken .

Ik vlieg van Abu Dhabi naar Brussel waar ik vrijdag aankom. Als het goed is word ik daar opgehaald door Peter, Lisa en Esmeetje, die hopelijk klaar staan met mijn winterjas en laarzen. Ik blijf dan nog een nachtje bij hun ergens in Limburg. Zaterdag zal ik zien dat ik naar Koekange kom. Doe dan nog even mee met de finale van de Pubquiz. Niet geheel onbelangrijk, het is DE uitgelezen kans om het team van mijn ouders WEER te overtroeven. En dan zondag, hopelijk een beetje op tijd samen met Fritsie naar Grunn. Lekker weer naar mijn eigen huisje en eigen bed! Dan nog 2 daagje vrij, beetje bijkomen en uitrusten. En dan mag ik weer aan het werk!

De cirkel is rond, het is meer dan mooi geweest. Ik kijk er naar uit om familie, vrienden en collega’s weer te zien. Australië is echter nog niet klaar met mij…. ik kom terug!!

Ik hoop dat jullie op deze manier een beetje mee hebben kunnen genieten van onze avonturen.

Tot snel…

Liefs Karin