Ontwenningsverschijnselen
Door: Karin
Blijf op de hoogte en volg Karin
13 December 2015 | Australië, Perth
Hallootjes,
Hier weer een bericht vanuit Down Under. Super leuk om jullie reacties te lezen om mijn vorige blog, inmiddels ben ik alweer bijna 3 weken in het mooie Perth. De eerste 10 dagen ben ik bij Maria en haar gezin verbleven en nu zit ik alweer bijna 10 dagen in een ander onderkomen via AirBenB. Ik verblijf in een kamer bij een meneer die deze niet gebruikt.
Deze 10 dagen waren behoorlijk wennen voor mij, enerzijds keek ik ontzettend uit naar de rust, even geen mensen om me heen en doen en laten waar ik zelf zin in had. Bij Maria was het super fijn maar ook druk en ook wel ‘gemakkelijk’ omdat ik niet heel hard mijn best hoefde te doen om mezelf te vermaken, ik draaide gewoon lekker in het gezin mee. Sinds ik op mijzelf woon elders in de stad heb ik opeens zeeën van tijd en bijna geen enkele verplichting. Geen idee meer van welke maand het nog maar is of welke dag het van de week is. En hoewel dit juist was waar ik zo naar uitkeek beklemt het me ergens nu het zover is. En dit maakt dat ik er nog niet helemaal van kan genieten. Ik ben veel alleen wat maakt dat er alle tijd is om na te denken, te mijmeren of te piekeren. Dat is op zich een beetje jammer want ik heb mijn leven hier toch echt goed voor elkaar en niets te klagen; vanaf dinsdag echt mijn eigen plekkie, mijn ouders komen, de auto rijdt nog, ik heb mijn bff in de buurt, ik verdien geld met oppassen, het is mooi weer, prachtige parken, lekker koffie.. kortom niets te zeiken..
Maar ik leer….. ik probeer er zelf op uit te gaan en te genieten van het moment zonder me druk te maken wat ik later op de dag of morgen toch weer eens zou moeten/willen/kunnen gaan doen. Zo zit ik soms uren in het park, beetje te liggen en van het mooie weer te genieten. Ik heb al bijna 2 boeken uit en ik sport me een slag in de rondte. Het weer was nog niet zo heel geweldig afgelopen week wat maakte dat ik ook nog midden op de dag prima kon hardlopen. Dat ik de omgeving niet zo goed ken heeft ook weer als voordeel dat ik soms uren onderweg ben omdat ik lichtelijk te weg kwijt ben geraakt. Zo loopt een rondje van 5 km zo uit tot een van 8 of 9 km. Ik heb het wel aan tijd en heb hier dan ook geen probleem mee en ben wijs genoeg om altijd mijn telefoon bij me te hebben met google maps. Onder het rennen/lopen probeer ik lekker te genieten van de omgeving en van de lekkere muziek in de oren en probeer in het moment te leven. Ik moet dit nog regelmatig tegen mezelf zeggen maar ik word er steeds beter in . Ook ben ik begonnen met bootcamp, iedere zaterdag van 7.00 tot 8.00 ga ik daar naar toe, een goed begin van de dag dacht ik zo en dankzij de spierpijn kan ik er ook de zondag nog van genieten..
Het schijnt december te zijn en hier werd ik aan herinnerd doordat ik gezellig bij Bas, Maria en the kids Sinterklaas heb mogen vieren. Dit was heel gezellig, die beste man weet ons zelfs overseas goed te vinden. Ik had maar liefst 3 gedichten van de beste man en ook nog allemaal leuke cadeautjes. Ik mag die man wel!
Dinsdag ga ik dus naar mijn oppashuis. Ik heb zin om echt weer een semi-eigen plekkie te hebben waar ik lekker mijn gang kan gaan en enkel gestoord zou kunnen worden door de 2 katten. Lekker een eigen keukentje en voor ik het weet zijn mijn ouders er. Ik heb de VVV al leeggeplukt met allerhande folders van uitstapjes die we kunnen gaan maken. Hier heb ik super veel zin in. Ik ben ook bezig om een verblijf te fixen vanaf 17 januari, hierover de volgende keer hopelijk wat meer duidelijkheid. Ik denk dat ik nog wel even een blogje ga schrijven voor de kerstdagen. Voor nu wens ik iedereen al wel een hele fijne december maand vanuit een heerlijk zonnig Perth!
Liefs Karin
Hier weer een bericht vanuit Down Under. Super leuk om jullie reacties te lezen om mijn vorige blog, inmiddels ben ik alweer bijna 3 weken in het mooie Perth. De eerste 10 dagen ben ik bij Maria en haar gezin verbleven en nu zit ik alweer bijna 10 dagen in een ander onderkomen via AirBenB. Ik verblijf in een kamer bij een meneer die deze niet gebruikt.
Deze 10 dagen waren behoorlijk wennen voor mij, enerzijds keek ik ontzettend uit naar de rust, even geen mensen om me heen en doen en laten waar ik zelf zin in had. Bij Maria was het super fijn maar ook druk en ook wel ‘gemakkelijk’ omdat ik niet heel hard mijn best hoefde te doen om mezelf te vermaken, ik draaide gewoon lekker in het gezin mee. Sinds ik op mijzelf woon elders in de stad heb ik opeens zeeën van tijd en bijna geen enkele verplichting. Geen idee meer van welke maand het nog maar is of welke dag het van de week is. En hoewel dit juist was waar ik zo naar uitkeek beklemt het me ergens nu het zover is. En dit maakt dat ik er nog niet helemaal van kan genieten. Ik ben veel alleen wat maakt dat er alle tijd is om na te denken, te mijmeren of te piekeren. Dat is op zich een beetje jammer want ik heb mijn leven hier toch echt goed voor elkaar en niets te klagen; vanaf dinsdag echt mijn eigen plekkie, mijn ouders komen, de auto rijdt nog, ik heb mijn bff in de buurt, ik verdien geld met oppassen, het is mooi weer, prachtige parken, lekker koffie.. kortom niets te zeiken..
Maar ik leer….. ik probeer er zelf op uit te gaan en te genieten van het moment zonder me druk te maken wat ik later op de dag of morgen toch weer eens zou moeten/willen/kunnen gaan doen. Zo zit ik soms uren in het park, beetje te liggen en van het mooie weer te genieten. Ik heb al bijna 2 boeken uit en ik sport me een slag in de rondte. Het weer was nog niet zo heel geweldig afgelopen week wat maakte dat ik ook nog midden op de dag prima kon hardlopen. Dat ik de omgeving niet zo goed ken heeft ook weer als voordeel dat ik soms uren onderweg ben omdat ik lichtelijk te weg kwijt ben geraakt. Zo loopt een rondje van 5 km zo uit tot een van 8 of 9 km. Ik heb het wel aan tijd en heb hier dan ook geen probleem mee en ben wijs genoeg om altijd mijn telefoon bij me te hebben met google maps. Onder het rennen/lopen probeer ik lekker te genieten van de omgeving en van de lekkere muziek in de oren en probeer in het moment te leven. Ik moet dit nog regelmatig tegen mezelf zeggen maar ik word er steeds beter in . Ook ben ik begonnen met bootcamp, iedere zaterdag van 7.00 tot 8.00 ga ik daar naar toe, een goed begin van de dag dacht ik zo en dankzij de spierpijn kan ik er ook de zondag nog van genieten..
Het schijnt december te zijn en hier werd ik aan herinnerd doordat ik gezellig bij Bas, Maria en the kids Sinterklaas heb mogen vieren. Dit was heel gezellig, die beste man weet ons zelfs overseas goed te vinden. Ik had maar liefst 3 gedichten van de beste man en ook nog allemaal leuke cadeautjes. Ik mag die man wel!
Dinsdag ga ik dus naar mijn oppashuis. Ik heb zin om echt weer een semi-eigen plekkie te hebben waar ik lekker mijn gang kan gaan en enkel gestoord zou kunnen worden door de 2 katten. Lekker een eigen keukentje en voor ik het weet zijn mijn ouders er. Ik heb de VVV al leeggeplukt met allerhande folders van uitstapjes die we kunnen gaan maken. Hier heb ik super veel zin in. Ik ben ook bezig om een verblijf te fixen vanaf 17 januari, hierover de volgende keer hopelijk wat meer duidelijkheid. Ik denk dat ik nog wel even een blogje ga schrijven voor de kerstdagen. Voor nu wens ik iedereen al wel een hele fijne december maand vanuit een heerlijk zonnig Perth!
Liefs Karin
-
13 December 2015 - 13:47
Geke:
Wij vinden je een dappere dodo! Xx -
13 December 2015 - 14:08
Pa En Ma:
Nou het is hier echt december. Wij hoeven daar niet voor op de kalender te kijken. Nog ong. 3 weken en dan zijn wij er ook klaar voor. Up to down under. 21 uur in een vliegtuig zitten je moet er wat voor over hebben. Dan daaro de hele vvv folders uitvoeren. Ik wil je er aan herinneren dat we vakantie hebben. Witte stranden willen zien en een blauwe zee. Pootjes in de zee glaasje ranja heerlijk. Maar we zullen ons eerst door de december maand heenworstelen maar dat gaat luken. Hou je haaks en de redding is na bij.
Dikke kus Pa en Pa -
13 December 2015 - 16:07
Inge:
Knap hoor, in het "hier en nu" blijven! Verdwalen? Dat doe je toch nooit? Gewoon lekker bewust wat extra kilometers! ;) Goed bezig!! Fijn dat je dinsdag naar het oppashuis gaat, wat is het adres? En idd ik vind je ook super stoer en dapper!! XX -
13 December 2015 - 17:41
Sander :
Ha Zussie
Helemaal niks te hoeven doen is wel eens lekker maar moet dus niet te lang duren...
Hopelijk heb je binnenkort nog extra oppas opdrachtjes zodat je je wat kunt vermaken...
In Koekange city komt alles zo onderhand in Kerstsferen.... Voor we het weten is het weer januari..
Groeten vanaf de Dorpsstraat!!
-
13 December 2015 - 20:55
Jet:
Stoere chick dat je er bent! -
14 December 2015 - 11:01
PeLiEs:
Van bezig bijtje naar tijd over..
Is ook wel even omschakelen.
Zo te lezen kom je dua wel weer terug
Geniet van het lekkere weer, hier is het koud en donker.
Dikke knuffel en kus van je nu nog lievelings nichtje
En natuurlijk ook van je kleine broertje en schoonzusje -
19 December 2015 - 05:43
Karin:
Hello,
Ik begrijp dat het plaatsen van een reactie op deze blog niet geheel naar wens verloopt. Ik heb getracht te achterhalen hoe dit kan maar ik heb eigenlijk geen idee..
Hopelijk lukt het bij een volgende blog wel...
Keep in touch! -
25 December 2015 - 17:34
Marjo:
Lieve Karin, vanuit Roden lieve groeten en hopelijk heb je het gezellig deze dagen. -
26 December 2015 - 11:00
Pa En Ma:
Hello waar blijft het beloofde blog voor de kerst???????????????
Pa en Ma -
26 December 2015 - 19:40
Jannet Waijer :
Vanuit de Cstraat en kerstgroet van René en mij! ⛄
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
